Roos Pollmann

Ontwikkelaar, Vakdocent

Illustreren, performen, acteren, gitaarspelen, zingen, schrijven, lesgeven, wat doet Roos Pollmann niet? De ene keer staat ze met haar band FLOWERS te rocken op een festival, dan weer speelt ze in een sciencefictionfilm, schrijft ze een column of maakt een illustratie bij een gedicht. Een workshop radiomaken voor een nieuwe planeet, een geëngageerde performance met haar designcollectief Questions Collective op de New Yorkse avenues, het kan er allemaal bij. Druk? Mwah, kennelijk moet er een hoop uit, zegt ze.

Roos is het levende bewijs van ergens komen door er ‘gewoon aan te beginnen’. Ze liet zich dan ook niet van de wijs brengen toen ze na de middelbare school niet door de voorronde van de toneelschool kwam. Sterker, achteraf is het maar goed ook. Zonder bagage, hokjes en regeltjes staat alles immers open. Juist dat herkent ze zo goed bij kinderen. Hun onkunde is hun grote creatieve kracht, iets dat je heel lastig terug kunt halen als je eenmaal ergens in getraind bent. Maar wat een mooie dingen komen er uit dankzij die onbevangenheid! Een gekke timing bijvoorbeeld, of de schoonheid van een half woord… de wereld is veel groter dan je in eerste instantie denkt.

Roos heeft een antenne om het bijzondere in het alledaagse te zien. En een onbedwingbare drang om daar iets mee te dóen, iets van te máken. Liefst samen met anderen, liefst los van de ratio maar wél doordacht en gestructureerd. En altijd moet het resultaat er ‘vet’ uitzien.

Lekker dromen en die dromen gewoon verwezenlijken, je leven zélf vormgeven, heel moeilijk is dat allemaal niet. Just do it. Kijk maar naar Roos.

Back To Top